تاثیر یک برنامه هشت هفته ای تمرینات اصلاحی منتخب بر ناهنجاری اسکولیوز غیرساختاری

اگرچه امروزه استفاده از تمرینات و پروتکل های ورزشی یکی از روش های رایج اصلاح ناهنجاری اسکولیوز است؛ لیکن تحقیقات در زمینه اثربخشی تمرینات بر کاهش اسکولیوز غیرساختاری بسیار اندک می باشد. هدف از تحقیق حاضر بررسی اثر یک برنامه هشت هفته ای تمرینات اصلاحی بر ناهنجاری اسکولیوز غیرساختاری می باشد.
تعداد 30 دانشجوی مرد دارای ناهنجاری اسکولیوز غیرساختاری کوچک تر از 20 درجه با میانگین سنی 1/07 ± 21/66 سال، وزن 6/41 ± 67/59 کیلوگرم و قد 5/76 ± 176/03 سانتیمتر به صورت هدفمند از جامعه آماری انتخاب و سپس به طور تصادفی به دو گروه 15 نفره تجربی و کنترل تقسیم شدند. آن گاه، آزمودنی های گروه تجربی به مدت هشت هفته در برنامه تمرینات اصلاحی شرکت کردند درحالی که گروه کنترل به فعالیت های روزانه و عادی خود ادامه دادند. از روش فتوگرامتری از نمای خلفی برای اندازه گیری زاویه انحنای جانبی ستون فقرات آزمودنی ها استفاده شد.
اطلاعات تحقیق با استفاده از روش های آماری تی مستقل و زوجی بین پیش آزمون و پس آزمون مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت و نتایج نشان داد که میانگین زاویه انحنای جانبی ستون فقرات آزمودنی های گروه تجربی به طور معناداری پس از شرکت در برنامه تمرینات اصلاحی کاهش یافت (0/001=p) و میزان اندازه اثر تمرینات نیز براساس شاخص استاندارد دی-کوهن مطلوب بود (0/81=ES).
باتوجه به نتایج به دست آمده می توان نتیجه گرفت که برنامه تمرینات اصلاحی مورد استفاده در تحقیق حاضر از اثربخشی مطلوبی در کاهش زاویه انحنای جانبی ستون فقرات افراد مبتلا به ناهنجاری اسکولیوز غیرساختاری برخوردار بوده است.