سبک زندگی اسلامی در پرتو فرهنگ ساده زیستی

سبک زندگی اسلامی بر مبنای ساده زیستی، راه میانه ای است که اسراف، تبذیر، بخل و امساک را نفی می کند و اسلام از آن حمایت کرده است. استفاده از روزی خدا و به مصرف رساندن مال پاکیزه و حلال، حق طبیعی همه افراد است. اما غرق شدن در تجملات و زرق و برق زندگی مادی راه بی انتهایی است که اضطراب، دلهره، نگرانی و... از دستاوردهای آن به شمار می روند. مساله اصلی در این نوشتار تحلیلی، بررسی فرهنگ ساده زیستی از نگاه آموزه های دینی است که نتیجه آن پیاده سازی سبک زندگی اسلامی در جامعه می باشد. هدف این تحقیق شناخت ابعاد و عناصر مختلف فرهنگ ساده زیستی در ارتباط با ایجاد سبک زندگی اسلامی است. این مقاله بر اساس تحقیق و جستجوی کتابخانه ای از منابعی همچون قرآن کریم، نهج البلاغه، بحارالانوار، اصول کافی و... اتخاذ شده، ضمن آن که محوریت منابع، قرآن کریم بوده است.
نتیجه آن که ساده زیستی، نوعی سرمایه است. با توجه به زندگی محدود و نیازهای گوناگون بشر باید انسان برای نیازهای ماندگار خود سرمایه گذاری کند. در سیر الی الله که هدف نهایی خلقت انسان است، بهترین زاد و توشه، سبک بالی است، چرا که وابستگی، انسان را از طی طریق باز می دارد و در نهایت آن که سبک زندگی در پرتو فرهنگ ساده زیستی، آرامش، تعالی و تکامل را برای همگان به ارمغان خواهد آورد.