مدل سازی و شبیه سازی آثار بلندمدت استفاده از فاضلاب تهران بر منابع آب و خاک دشت ورامین با استفاده از مدل سازی پویای سیستم ها

با توجه به تعدد عوامل اثرگذار بر بهره برداری از پساب، تدوین مدلی که بتواند همه ابعاد و برهم کنش های عوامل مختلف بهره برداری را شبیه سازی کند ضروری است. هدف این مطالعه بررسی آثار بلندمدت استفاده از فاضلاب تهران بر منابع آب و خاک دشت ورامین با استفاده از مدل سازی پویای سیستم ها بود. سناریوهای ارزیابی شده شامل سناریوهای مختلف کاربرد پساب و الگوی کشت و کم آبیاری بود. نتایج صحت سنجی مدل نشان دهنده کارایی مدل توسعه یافته در شبیه سازی سطح آب زیرزمینی (RMSE برابر 37 سانتی متر، R2 برابر 99/0، ماکزیمم خطای 45 سانتی متر) و شوری آب زیرزمینی (RMSE برابر 57 میکروزیمنس بر سانتی متر، R2 برابر 79/0، ماکزیمم خطای 148 میکروزیمنس بر سانتی متر) است. همچنین نتایج شبیه سازی نشان داد حفظ شرایط موجود منجر به تخریب کامل آب خوان تا سال 1420 می شود. همچنین، در صورت اختصاص 200 میلیون متر مکعب فاضلاب تصفیه شده به کشاورزی در فصل زراعی و 40 میلیون متر مکعب به تغذیه مصنوعی در فصل غیر زراعی، تخریب آب خوان تا سال 1455 به تعویق می افتد. در صورت اعمال سناریوی تخصیص پساب و افزایش 11 درصدی راندمان، چه از طریق کم آبیاری و چه از طریق توسعه سیستم های تحت فشار، دستیابی به پایداری منابع آب ورامین ممکن می شود.