خشونت علیه پرستاران در بخش های اورژانس مراکز آموزشی درمانی دانشگاه علوم پزشکی ارومیه در سال 1392

امروزه خشونت در محیط کار یکی از بغرنج ترین و مهم ترین مسائل نظام های ارائه ی مراقبت های بهداشتی می باشد و پرستاران به علت داشتن نقش مرکزی در تیم مراقبت بهداشتی و تشکیل جمعیت بسیار بزرگی از کارکنان بیمارستان ها در معرض خشونت فزاینده به خصوص در بخش های اورژانس قرار دارند. لذا بر آن شدیم تا مطالعه ای باهدف تعیین نوع و میزان خشونت علیه پرستاران در بخش های اورژانس مراکز آموزشی درمانی دانشگاه علوم پزشکی ارومیه انجام دهیم.
مطالعه حاضر از نوع توصیفی – مقطعی است که به صورت تمام شماری بر روی 120 نفر از پرستاران بخش های اورژانس مراکز آموزشی درمانی دانشگاه علوم پزشکی ارومیه (امام خمینی (ره)، طالقانی، مطهری و سیدالشهدا) انجام گردید. ابزار جمع آوری داده ها، پرسشنامه ای 3 بخشی با 35 عبارت بود. داده های جمع آوری شده پس از واردکردن در نرم افزار SPSS (19) با استفاده از آمار توصیفی و تحلیلی (کای دو و دقیق فیشر) تجزیه وتحلیل گردید.
بیشترین میزان خشونت اعمال شده علیه پرستاران به ترتیب شامل خشونت کلامی (92/5 درصد)، خشونت فیزیکی (34/2درصد) و تهدید کلامی (31/7 درصد) می باشد. بیشترین میزان خشونت علیه پرستاران از جانب همراه بیماران (73/8درصد) بوده است. 66/4درصد پرستاران مورد خشونت قرار گرفتن را به مراجع ذی ربط بیمارستان گزارش ننموده اند. همچنین هیچ یک از پرستاران تابه حال آموزش یا دستورالعملی درباره نحوه برخورد با خشونت دریافت ننموده اند.
با توجه به مواجهه مکرر پرستاران با خشونت در محیط کار در بخش های اورژانس و بالا بودن میزان خشونت کلامی و خشونت از جانب همراه بیماران پیشنهاد می شود با دادن آموزش یا دستورالعمل هایی درباره نحوه برخورد با خشونت، استفاده از اوراق مکتوب گزارش خشونت، بهبود قوانین و آیین نامه ها، توجه بیشتر مسئولین به این امر و استفاده از رسانه ها جمعی برای آموزش همگانی و ارتقاء فرهنگ ارتباط با کارکنان بیمارستان، گامی موثر در کاهش این معضل مغفول نظام سلامت برداشته شود.