سنجش سطح سلامت شهروندان تبریزی و بررسی تاثیر تحصیلات وجنسیت بر آگاهی های بهداشتی، سبک زندگی سلامت محور و کیفیت زندگی مرتبط با سلامت

از منظر جامعه شناختی بیماری و سلامت پدیده هایی اجتماعی و طبقاتی هستند که خاصیت نابرابر و چند لایه جوامع بشری را با خود به همراه دارند. از این رو هر چه قدر نابرابری های اجتماعی در جامعه ای حادتر باشد به همان نسبت، توزیع سلامت نیز نابرابر خواهد بود. لذابا عنایت به اهمیت شاخص های اجتماعی اقتصادی و فرهنگی در بحث سلامت و تفاوت هایی که در نتیجه این شاخص ها در سطح سلامت و در نتیجه کیفیت زندگی مرتبط با سلامت افراد می تواند اتفاق بیافتد، این تحقیق به دنبال ارزیابی نحوه توزیع سلامت در بین شهروندان تبریزی بوده و از این رهگذر در پی بررسی تفاوت گروه های مختلف اجتماعی اقتصادی در رابطه با سبک زندگی آگاهی های بهداشتی و کیفیت زندگی مرتبط با سلامت بود تا با استفاده از الگوهای نظری مبتنی بر علت شناسی اجتماعی به تبیین این تفاوت ها بپردازد. بدین منظور مطالعه حاضر به صورت مقطعی و بر روی 650 نفر از والدین 65 - 15ساله خانوارهای تبریزی که به روش نمونه گیری چند مرحله ای انتخاب شده بودند، صورت گرفت. نتایج مطالعه نشان داد که از نظر کیفیت زندگی مرتبط با سلامتی و نیز سبک زندگی سلامت محور تفاوت معنی دار بین زنان و مردان وجود دارد و مردان از وضعیت سلامتی بهتری در مقایسه با زنان برخوردارند. همچنین با افزایش سطح تحصیلات افراد، نمرات سبک زندگی سلامت محور، آگاهی های بهداشتی و کیفیت زندگی مرتبط با سلامت آنها بهبود یافته است.آزمون رگرسیون خطی گام به گام نیزنقش سبک زندگی، آگاهی های بهداشتی، تحصیلات و جنسیت در نابرابری های سطوح سلامت بین شهروندان را تایید نمود. مطالعه به این نتیجه رسید که سلامت و بیماری مقوله هایی صرفا فیزیولوژیک نبوده و عوامل اجتماعی نیز نقشی تعیین کننده در سطح سلامت شهروندان، همچنین رفتارهایی دارند که می توانند سلامتی افراد را به مخاطره بیاندازند.