ساخت یک مرحله ای دندریمر آنیونی پلی اتیلن گلیکول-سیترات نسل دو (G2) و بررسی سمیت سلولی آن در دو رده سلولی

دندریمرها نانوساختارهای سه بعدی هستند که کاربردهای زیادی در پزشکی از جمله دارورسانی و تصویر برداری پیدا کرده اند. دندریمر آنیونی پلی اتیلن گلیکول-سیترات، پتانسیل بالایی برای دارو رسانی و افزایش حلالیت داروهای نامحلول در آب دارد ولی روش سنتز آن زمانبر و چند مرحله ای است و از مواد سمی مانند دی کلرو متان در سنتز آن استفاده شده است. در این تحقیق روشی ساده تر و یک مرحله ای و با استفاده از شیمی سبز برای سنتز آن ابداع شد.
چهار روش مختلف جهت بهینه سازی سنتز این دندریمر مورد بررسی قرار گرفت. تایید و تعیین ساختمان محصولات توسط DLS، FTIR و LC-MS انجام شد و میزان سمیت سلولی با استفاده از تست XTT بررسی شد.
در این تحقیق روش سنتز دندریمر G2 در یک مرحله و بدون تخلیص G1 ابداع شد که در مقایسه با روش های قبلی ارائه شده برای سنتز این دندریمر نه تنها به زمان بسیار کمتری نیاز دارد بلکه از مواد غیر سمی و شیمی سبز نیز در آن استفاده شده است. همچنین با توجه به نتایج تست XTT سمیت قابل توجهی تا غلظت 800 میکرومولار در رده های سلولی Hela و Vero مشاهده نشد.
نتایج نشان می دهد که سنتز یک مرحله ای دندریمر آنیونی پلی اتیلن گلیکول-سیترات نسل دو (G2) روش ساده و مناسب برای ساخت این دندریمر می باشد. همچنین این دندریمر زیست سازگار بوده و می تواند به عنوان حامل مناسبی جهت اهداف دارو رسانی مورد استفاده قرار گیرد.