بررسی توزیع دوز در اسکنر CT با استفاده از فانتوم های PMMA استوانه ای

هدف از این تحقیق، بررسی تاثیر اندازه ی بیمار بر مقدار و توزیع دوز CT (Computed tomography) بر اساس فانتوم های استوانه ای استاندارد پلی متیل متااکریلیک (PMMA یا Polymethyl methacrylate) بود.
در این تحقیق، یک روش فیلم دوزیمتری دو بعدی با استفاده از فیلم های رادیوگرافی ارایه شد و با به کارگیری فانتوم هایی با قطرهای cm 10، 16، 24 و 32، تاثیر اندازه ی بیمار بر توزیع دوز و میزان دوز دریافتی مورد بررسی قرار گرفت. برای ساخت فانتوم های استوانه ای، از ورقه های پرسپکس استفاده شد. با انجام کالیبراسیون مناسب توزیع دوز دو بعدی به وسیله ی فیلم دوزیمتری در این فانتوم ها، در طی یک دور چرخش گانتری اندازه گیری شد.
توزیع دوز در فانتوم های استوانه ای به خصوص در نواحی نزدیک تر به سطح متقارن نیست. افزایش عرض پرتو، مقدار دوز دریافتی در مقطع فانتوم را افزایش می دهد. با افزایش قطر فانتوم، دوز دریافتی در ناحیه ی مرکزی فانتوم نسبت به سطح آن به میزان بیشتری کاهش می یابد؛ به گونه ای که در فانتوم استوانه ای به قطر cm 16 دوز دریافتی در ناحیه ی مرکزی فانتوم به 65 درصد دوز دریافت شده بر روی سطح آن کاهش می یابد. در حالی که برای فانتوم استوانه ای به قطر cm 24، 45 درصد و برای فانتوم استوانه ای به قطر cm 32، 35 درصد می باشد.
توزیع دوز در مقطع بدن کودکان بیمار یکنواخت تر است و بسیار متاثر از تضعیف ناشی از تخت و حرکت اضافه تیوپ است که منجر به عدم تقارن توزیع دوز می شود. دوز دریافتی کودکان بیمار نسبت به بزرگسالان با mAs یکسان بیشتر است.