تاثیر گرادیان های موضعی در افزایش دقت درون یابی داده های اقلیمی به روش رگرسیون وزن دار جغرافیایی

وجود روابط مکانی بین متغیرهای اقلیمی با عوارض طبیعی مانند ارتفاع باعث شده تا جستجوی گرادیان ها اولین گزینه در پهنه بندی آنها باشد. اما در مناطق بزرگ وجود گرادیان های متعدد و نبود شناختی از آنها باعث می شود تا پژوهشگران از روش های درون یابی قطعی و زمین آمار استفاده کنند. رگرسیون وزن دار جغرافیایی یکی از روش هایی است که می تواند گرادیان های موضعی را به خوبی شناسایی کند و درصورت وجود گرادیان، دقت درون یابی را افزایش دهد. بر این اساس پژوهشی انجام شد تا با در نظر گرفتن میانگین 30 ساله دمای هوا و رطوبت نسبی 240 ایستگاه همدیدی و اقلیم شناسی در ایران، دقت این روش با سایر روش های درون یابی در پهنه بندی این دو پارامتر اقلیمی ارزیابی شود. نتایج این بررسی در مورد دمای هوا که تحت تاثیر ارتفاع می باشد نشان داد که نتایج درورن یابی به کمک روش رگرسیون وزن دار جغرافیایی با دیگر روش های درون یابی اختلاف معنی داری دارد در حالی که این اختلاف در مورد رطوبت نسبی مشاهده نشد و این می تواند به دلیل نبود رابطه مشخصی بین ارتفاع و رطوبت نسبی باشد.