مدل سازی ناهنجاری عناصر پرتوزای سلماس به وسیله ی داده های اکتشافی در محدوده ی 1:50000 (مطالعه موردی)

با توجه به اهمیت روش های پرتوسنجی در اکتشاف عناصر پرتوزا به ویژه دو عنصر پرتوزای اورانیم و توریم، در این پژوهش از داده های ژئوفیزیک هوایی پرتوسنجی (تهیه شده توسط سازمان انرژی اتمی ایران) و روش دورسنجی، برای اکتشاف ناحیه ای عناصر پرتوزای منطقه استفاده شده است. ابتدا حجم بالایی از داده های رقومی پرتوسنجی پردازش، طبقه بندی و تحلیل، و با استفاده از روش های آماری، ناهنجاری از منطقه های زمینه جدا شدند. با بررسی های زمین شناسی و دورسنجی انجام شده در محدوده ی ناهنجاری های واقع در برگه ی 1:50000 سلماس، تازه شهر و پیمایش های انجام شده در این محدوده، این نتیجه حاصل شد که واحدهای پرتوزای محدوده ی مطالعاتی بیش تر شامل گرانیت های وابسته به یک منطقه ی کششی درون صفحه ای و یا یک منطقه ی کششی پس از برخورد و رسوبات جوان منطقه است. با در نظر گرفتن اهمیت بالای لایه ی اطلاعاتی ژئوفیزیک هوایی در شناسایی و پی جویی عناصر پرتوزا، با تلفیق این نقشه ها با داده های ماهواره ای و زمین شناسی، منطقه های امیدبخش برای عناصر پرتوزا معرفی شدند، سپس اقدام به ارزیابی نهایی پتانسیل عناصر پرتوزای منطقه برای کنترل زمینی شد. با توجه به مقدار بالای اورانیم توده ی نفوذی گرانیت قوشچی و غنی شدگی بالای آن نسبت به نواحی دیگر، به نظر می رسد که ماگمای به وجود آورنده ی این توده ها، دارای مواد پرتوزای بالایی بوده و آن ها را با خود به سطح حمل کرده است، ولی شرایط لازم برای تشکیل ذخیره ی اورانیم وجود نداشته است.