وضعیت شاخص توده بدنی دانش آموزان مقطع راهنمایی شهر کرمان در سال 1391

ارزیابی رشد جسمانی از روش های مهم تعیین وضعیت تغذیه و سلامت می باشد. شاخص توده بدنی (Body mass index یا BMI) نشانگر مناسبی برای پایش رشد است که به تشخیص اختلالات رشد و سوء تغذیه در نوجوانان کمک می کند. این مطالعه با هدف تعیین وضعیت شاخص توده بدنی دانش آموزان مقطع راهنمایی شهر کرمان در سال 1391انجام شد.
مطالعه حاضر از نوع توصیفی- تحلیلی بود که جمع آوری اطلاعات آن به صورت مقطعی انجام گرفت و نتایج به دست آمده با مطالعه سال 1376 مقایسه گردید. نمونه گیری از دانش آموزان در حال تحصیل مدارس راهنمایی با هماهنگی آموزش و پرورش شهر کرمان و به صورت چند مرحله ای انجام شد. قد و وزن به روش استاندارد اندازه گیری و داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 19 و آزمون t تجزیه و تحلیل گردید.
میانگین شاخص توده بدنی 424 دانش آموز 24/2 ± 19 به دست آمد که 44/8 درصد آنان شاخص توده بدنی طبیعی داشتند. میانگین شاخص توده بدنی در پسران کمتر از دختران بود و از نظر آماری تفاوت معنی داری بین دو گروه مشاهده شد.6 درصد از دانش آموزان لاغری مفرط داشتند که به طور عمده مربوط به مدارس دولتی حاشیه شهر بودند. بیش از 50 درصد دانش آموزان از نظر وزن اشکال داشتند که کم وزنی مشکل اساسی جمعیت مورد مطالعه بود. سرانجام این که فقط در 9/2 درصد آن ها اضافه وزن مشاهده شد.
از آن جایی که جهش رشد قد و وزن دختران زودتر از پسران و در سنین 13-10 سالگی شروع می شود، بنابراین مقایسه مطلق شاخص توده بدنی در این سنین بر حسب جنس منطقی نیست و در صورت لزوم بهتر است این مقایسه پس از تعدیل آن ها انجام شود. شاید سوء تغذیه یا کاهش دسترسی به غذا و یا سایر دلایل فرهنگی و نیز حفظ ترکیب و فرم بدن بتواند تبیین گر مشکلات مشاهده شده در توزیع شاخص توده بدنی در جامعه دانش آموزان کرمان باشد.