طراحی بهینه ی تجهیزات رشته ی تکمیلی درون چاهی نفت و گاز

یکی از موارد مهم در آماده سازی چاه جهت استخراج و بهره برداری نفت و گاز، طراحی رشته ی تکمیلی است. در این خصوص انتخاب روش بهینه ی طراحی لوله های درون چاهی و همچنین انتخاب قطعات با لحاظ ضرایب ایمنی مناسب از اهمیت به سزایی برخوردار است. در این مطالعه طراحی رشته ی تکمیلی یکی از میادین گازی کشور با فشار و دمای زیاد3 و شرایط کاری ویژه (شرایط کاری ترش4) بررسی شده است. مطالعه شامل بررسی بارها، مدهای ناتوانی و تنش های ایجاد شده در طول عمر کاری چاه با لحاظ بارهای ناشی از تولید، عملیات نصب و آزمایش فشار می باشد. نتایج نشان می دهد که طراحی تجهیزات و انتخاب معیار طراحی و ضرایب ایمنی بر اساس موقعیت تجهیز در رشته، قابلیت اطمینان مناسبی را فراهم می کند. در این خصوص برای تجهیزاتی که در بخش پایین رشته استفاده می شوند معیار طراحی تنش سه محوری5 نسبت به روش های تنش تک محوری6 (مانند نیروی محوری و فشار) مطمئن تر است. از سوی دیگر در خصوص تجهیزاتی مثل شیر ایمنی که در عمق های کمتر نصب می شوند، طراحی تک محوری روشی محافظ کارانه تر خواهد بود. همچنین در مطالعه ی حاضر سعی شده در طراحی تجهیزات، ضریب ایمنی بهینه استخراج و با مقادیر پیشنهادی ارائه شده توسط سایر منابع معتبر مقایسه گردد.