رابطه سبک شخصی و روان شناسی شخصیت در اشعار خاقانی

بی گمان در آفرینش آثار سبک دار یا نشان دار، پیوندی آشکار میان خصایص روانی هنرمند و اثر آفریده شده، وجود دارد. این پژوهش با این پرسش بنیادین که چه پیوندی میان اشعار خاقانی و روان شناسی شخصی او وجود دارد؟ در تلاش است تا عوامل تاثیرگذار را در سبک شخصی پیچیده و مطنطن خاقانی واکاوی کند. بنابراین ضرورت پژوهش حاضر به شیوه توصیفی- تحلیلی و مبتنی بر مباحث نظری اندیشه «مزلو» در نظریه «سلسله نیازها» تلاش می کند با شواهد و ادله درون متنی (تاکید بر دیوان اشعار خاقانی) و برون متنی (اوضاع اجتماعی، سیاسی و تجارب زندگی) پیوند بین شخصیت خاقانی و سبک شخصی اش را در سرایش اشعار مطنطن و با ابهت دیوان اش تحلیل کند. بنابر نتایج این پژوهش، خاقانی از نظر روحی و روانی در سطوح اول تا چهارم از سلسله مراتب نیازها سرگردان است و هیچ گاه نتوانسته به قله؛ یعنی مرتبه خودشکوفایی دست یابد.