نقش پلی مورفیسم های شایع ژن گلوتاتیون -S ترانسفراز در استعداد ابتلا به میوم رحمی

میوم های رحمی شایعترین تومورهای جامد لگنی در زنان هستند که تقریبا 25% زنان در سنین باروری به این بیماری مبتلا می باشند. آنزیم گلوتاتیون S- ترانسفراز در فرآیند حفاظت سلولی نقش داشته که نقص در آن می تواند با خطر ابتلا به بیماری در ارتباط باشد. بنابراین در پژوهش حاضر به بررسی نقش پلی مورفیسم های شایع ژن گلوتاتیون S- ترانسفراز (GSTT1، GSTM1) در استعداد ابتلا به میوم رحمی در جمعیت ایرانی پرداخته شد.
مطالعه مورد- شاهدی حاضر از آبان ماه 1391 تا شهریور 1392 بر روی 50 زن مبتلا به میوم رحمی و 50 زن سالم در انستیتو پاستور ایران انجام گرفت. DNA ژنومیک از لکوسیت های خون محیطی به روش Salting out استخراج شد. پلی مورفیسم های GSTT1 و GSTM1 به وسیله تکنیک Gap-polymerase chain reaction (gap-PCR) ژنوتیپ شدند.
در این مطالعه افراد مبتلا به میوم رحمی با دامنه سنی 49-16 سال و افراد سالم با دامنه سنی 39-20 سال مورد بررسی قرار گرفتند. یافته های به دست آمده نشان داد فراوانی ژنوتیپ های null GSTT1 و GSTM1 در بین گروه بیمار بیشتر از گروه سالم بود. (به ترتیب (95%CI: 1.4-10; P=0.009) و (95%CI: 1.35-9.37، P=0.01)). از سوی دیگر خطر ابتلا به میوم رحمی در افراد دارای ژنوتیپ null ترکیبی GSTT1/M1 در مقایسه با سایر افراد بیشتر بود (CI:2/20-167/41، P=0/007).
در این مطالعه، بین پلی مورفیسم های ژن GSTT1 و GSTM1 و بروز بیماری میوم رحمی ارتباط معناداری مشاهده گردید. اگرچه انجام مطالعات با حجم نمونه بالاتر در سایر جمعیت ها و قومیت ها به منظور تایید نتایج حاصل در این پژوهش پیشنهاد می گردد.