بررسی ویژگی های ضد اکسایشی اسانس دانه رازیانه (Foeniculum vulgare)و تاثیر آن بر پایداری اکسایشی روغن سویا

در سال های اخیر استفاده از ضد اکساینده های سنتزی به علت سمی و سرطان زابودن محدود شده است. بنابراین استفاده از منابع طبیعی به عنوان جایگزین ترکیب های سنتزی اهمیت ویژه ای دارد. در این پژوهش، تاثیر فعالیت ضد اکسایشی سطوح گوناگون اسانس دانه رازیانه شامل غلظت های 1/0، 2/0، 3/0، 4/0، 5/0، 6/0، 7/0، و 8/0 میلی گرم در میلی لیتر روغن سویای تصفیه شده عاری از ضد اکساینده، در دمای 90 درجه سلسیوس، به مدت چهار هفته و در فواصل زمانی ثابت هفت روزه با آزمون گرم خانه گذاری (oven test) ازطریق سنجش اندیس های آنیزیدین، پراکسید، و محاسبه اندیس توتوکس بررسی شد. هم چنین، زمان مقاومت به اکسایش نمونه ها با دستگاه رنسیمت سنجیده شد. سپس نتایج حاصل از دو آزمون گرم خانه گذاری و رنسیمت، با نمونه شاهد و ضد اکساینده های سنتزی بوتیلید هیدروکسی آنیزول (BHA)و بوتیلید هیدروکسی تولوئن (BHT) مقایسه شد. براساس نتایج حاصل از این پژوهش، با افزایش غلظت اسانس، اثر ضد اکسایشی بیشتر شد، ولی در محدوده غلظتی بررسی شده، رابطه خطی و مستقیم بین غلظت تیمارها و فعالیت ضد اکسایشی آن ها در روغن سویا دیده نشد. غلظت های 5/0 و 6/0 میلی گرم در میلی لیتر اسانس دانه رازیانه، دارای فعالیت ضد اکسایشی بالاتری در مقایسه با هر دو ضد اکساینده سنتزی BHAو BHT در روغن سویا بودند.