صبر و مقاومت از دیدگاه پیامبر اعظم (ص)

واژه های صبر و مقاومت معمولا به صورت مترادف به معانی شکیبایی، بردباری، ایستادگی، پایداری و با کسی در امری برابر کردن می آید.
خداوند در قرآن صریحا پیامبر اکرم (ص) و در دین، یاران همراه او را به مقاومت و استقامت فرا می خواند(هود، 112) علاوه بر آن خداوند در ده ها آیه قرآن، مسلمانان را به صبر، مقاومت، استقامت و پایداری دعوت و توصیه کرده است. در آیات، دو مژده، نتیجه و پاداش مهم و ارزشمند به عنوان محصول صبر و مقاومت ، وعده داده شده است : اول مژده رستگاری و بهشت و رضوان الهی؛ و دوم پیروزی و موفقیت صابران و پایداران.
وجود گرامی پیامبر اکرم(ص) خود بهترین اسوه و نمونه صبر و مقاومت بود. ایشان در طول عمر پربرکت خود عملا بهترین الگو و نمونه صبر و پایداری و بردباری را برای صابران بشریت به نمایش گذاشت. هیچ وعده ای او را از پویش راه باز ندشت و هیچ وعید و تهدیدی او را نسبت به تلاش برای نیل به هدف مقهور نکرد. آن حضرت هم در میدان سخن، صبر و مقاومت را بسی ستود و هم در عرصه عمل این شیوه اثربخش را به وضوح به تصویر کشید. موفقیتها و پیروزیهای مکرر اسلام به عنوان یک مکتب رهایی بخش و سعادت آفرین، مرهون صبر و مقاومت ایشان و همراهان صبرو مقاوم ایشان بود.
شرح صدر به معنی آمادگی روحی انسان برای پذیرش حق به عنوان یکی از نتایج صبر و مقاومت، قلب انسان را نرم و برای پذیرش حق و حقیقت مستعد می سازد. بنابراین، شرح صدر، نوری است که خداوند در قلب انسان مومن (صبرو) می افکند و در پرتو آن، روح انسانی وسیع و گشوده می شود:« نور یقذفه الله فی قلب المومن فینشرح له صدره و ینفسخ » پیامبر اعظم (ص)