رابطه مشارکت اجتماعی و سلامت عمومی در سالمندان

رفتارهای ارتقاءدهنده سلامت در سالمندان می تواند تاثیر بالقوه ای در پیشبرد سلامت آنان داشته و به همان نسبت، موجب کاهش هزینه های مربوط به مراقبت های بهداشتی شود. این پژوهش با هدف بررسی رابطه مشارکت اجتماعی با سلامت عمومی در سالمندان انجام شد.

جامعه این پژوهش را افراد 60 سال و بالاتر منطقه 5 تهران تشکیل می دادند. براساس فرمول های تعیین حجم نمونه، تعداد 80 نفر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. پژوهش حاضر از نوع همبستگی بوده و از یک پرسشنامه محقق ساخته مشارکت اجتماعی و مقیاس GHQ-28 برای جمع آوری داده ها استفاده شد. از آزمون های آماری کولموگروف- اسمیرنف، همبستگی پیرسون و اسپیرمن، یومان ویتنی و رگرسیون خطی ساده برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد.

یافته ها نشان داد که بین مشارکت اجتماعی و سلامت عمومی و ابعاد آن رابطه معناداری وجود ندارد (05/0P<). در بین اطلاعات جمعیت شناختی، تنها عامل سن با مشارکت اجتماعی رابطه ای منفی نشان داد (05/0P>).

فقدان رابطه بین مشارکت اجتماعی و سلامت عمومی را شاید بتوان به اثر عوامل حاشیه ای مانند وضعیت اقتصادی، اجتماعی و سیاسی دوران پژوهش نسبت داد. انجام پژوهش مشابه، در شرایط و موقعیت زمانی و مکانی دیگر شاید بتواند به امکان تعمیم پذیری نتایج این مطالعه کمک بیشتری نماید.