تاثیر کاربرد سودوموناس های فلورسنت حل کننده ی فسفات و کود فسفری بر رشد و جذب عناصر غذایی در گیاه کنجد

باکتری های حل کننده ی فسفات از جمله باکتری های محرک رشد گیاه هستند که از طریق افزایش حلالیت فسفاتهای نامحلول باعث افزایش رشد و عملکرد گیاه می شوند. در این تحقیق اثر کاربرد سودوموناس های فلورسنت حل کننده ی فسفات های نامحلول و کود فسفات، بر رشد و جذب عناصر غذایی گیاه کنجد مورد ارزیابی قرار گرفت. آزمایش به صورت فاکتوریل و در قالب طرح کاملا تصادفی با پنج سطح فسفر (P0: بدون مصرف کود فسفری، P1: 100 کیلوگرم، P2: 200 کیلوگرم، P3: 400 کیلوگرم بر هکتار سوپرفسفات تریپل و P4: 1200 کیلوگرم بر هکتار سنگ فسفات) و سه سطح باکتری (B0: بدون تلقیح باکتری، B1 و: B2 باکتری های سودوموناس فلورسنت با توانایی بالا در حل فسفات های معدنی نامحلول) در سه تکرار اجرا شد. نتایج نشان داد تلقیح گیاه کنجد با جدایه های باکتری باعث افزایش معنی دار وزن خشک و شاخص کلروفیل و جذب عناصر فسفر، آهن و منگنز در سطح یک درصد نسبت به تیمار شاهد شد. سطوح کودی نیز به طور معنی داری وزن خشک، شاخص کلروفیل، جذب فسفر، آهن، منگنز و مس را در سطح یک درصد و جذب روی را در سطح پنج درصد افزایش دادند. در بررسی اثرات متقابل کاربرد سطوح کودی و تیمار باکتری ها مشخص شد که مصرف 100 کیلوگرم در هکتار سوپر فسفات تریپل به همراه تلقیح باکتری B2 توانست شاخص های رشد و جذب فسفر و آهن اندام هوایی را در گیاه کنجد نسبت به تیمار شاهد به طور معنی داری افزایش دهد که این می تواند باعث کاهش مصرف کود فسفری و آلودگی های ناشی از کاربرد سطوح بالای این کود شود.