سازمان همکاری شانگهای و تهدیدات امنیتی مشترک در آسیای مرکزی

سازمان همکاری شانگهای که در حال حاضر به عنوان مهم ترین گروه بندی چندجانبه و فراملی در حوزه اوراسیای مرکزی شناخته می شود، از ابتدای تاسیس تاکنون، همواره از جنبه های گوناگون مورد توجه بوده است؛ اما در مورد ماهیت واقعی و حوزه فعالیت اصلی این سازمان همواره بحث های فراوانی وجود داشته است. این مقاله با عنایت به این حقیقت که دغدغه های امنیتی، مهم ترین زمینه تشکیل سازمان همکاری شانگهای می باشد و عامل امنیت طی حیات این سازمان همواره به اشکال گوناگون برجستگی بیشتری نسبت به دیگر ابعاد داشته، به بررسی این موضوع می پردازد که سازمان همکاری شانگهای تا چه حد توانسته در جهت مرتفع نمودن دغدغه های امنیتی مورد نظر اعضا، موفق عمل نماید؟
این مقاله ضمن معرفی مهم ترین تهدیدات امنیتی مشترک در منطقه آسیای مرکزی، نشان می دهد که سازمان همکاری شانگهای توانسته در سه سطح کلان، منطقه ای و داخلی نسبت به رفع تهدیدات امنیتی اعضا اقدام کند و به این ترتیب، توانسته اولین چارچوب واقعی را برای همکاری های موثر چندجانبه امنیتی در منطقه به وجود بیاورد. با این حال، مجموعه ای از عوامل، همچون رقابت ها و بدبینی های تاریخی در منطقه و غرب گرایی برخی از اعضا، از رسیدن سازمان به سطح بهینه فعالیت های خود جلوگیری کرده است.