مقایسه مدل های مختلف برای پهنه بندی خطر زمین لغزش در حوزه آبخیز زنگوان ایلام

شناسایی مناطق مستعد زمین لغزش از طریق پهنه بندی خطر با مدل های مختلف یکی از اقدامات اساسی در جهت کاهش خسارت احتمالی و مدیریت خطر است. هدف اصلی از این تحقیق مقایسه و ارزیابی چهار روش ارزش اطلاعاتی، تراکم سطح، تحلیل سلسله مراتبی سیستم ها، و روش پیشنهادی گوپتا و جوشی برای پهنه بندی خطر زمین لغزش در حوزه آبخیز زنگوان در استان ایلام است. نخست کلیه عوامل موثر در وقوع زمین لغزش استخراج گردید. سپس، با کنترل این عوامل در منطقه، عوامل نه گانه شیب، جهت، ارتفاع از سطح دریا، بارندگی، فاصله از جاده، فاصله از گسل، فاصله از شبکه آبراهه، کاربری اراضی، و سنگ شناسی عوامل موثر در وقوع زمین لغزش های منطقه شناخته شدند. پس از تهیه این عوامل در محیط GIS، با استفاده از تفسیر عکس های هوایی و تصاویر ماهواره ای، موقعیت دقیق زمین لغزش ها تعیین شد. سپس، پهنه بندی با چهار روش مذکور انجام گرفت. نهایتا، به منظور بررسی و انتخاب مناسب ترین مدل برای پهنه بندی خطر زمین لغزش از شاخص زمین لغزش استفاده شد. بر اساس این شاخص، در روش ارزش اطلاعاتی بیش از 52 درصد زمین لغزش ها در طبقه با خطر خیلی بالا اتفاق افتاده است. بنابراین، این روش، به لحاظ داشتن انطباق بیشتر زمین لغزش ها با پهنه خطر بالا و همچنین توانایی در تفکیک طبقه های خطر، کارایی بهتری نسبت به سایر روش ها دارد و مناسب ترین مدل برای پهنه بندی خطر زمین لغزش در حوزه زنگوان معرفی می شود.