ارزیابی میزان آنتی بادی اختصاصی ضد آنتی ژن نوترکیب CFP-10 مایکوباکتریوم توبرکلوزیس در بیماران مبتلا به سل

بیماری سل یکی از معضلات بهداشتی جامعه ی بشری است. روش سنتی تشخیص این بیماری مبتنی بر تست جلدی توبرکولین (TST یا Tuberculin skin test) می باشد که این دارای حساسیت و ویژگی پایین است و هر گونه برخورد قبلی با مایکوباکتریوم های غیر بیماری زا نیز می تواند منجر به نتایج مثبت کاذب در آن شود. هدف از این مطالعه، طراحی روش تشخیص سرولوژیک دقیق و سریع با استفاده از آنتی ژن نوترکیب CFP-10 برای تشخیص افراد مبتلا به سل از افراد غیر آلوده بود.
51 نفر از بیماران مبتلا به سل به عنوان گروه تحت آزمایش و 39 نفر نیز به عنوان گروه شاهد در نظر گرفته شدند و وجود آنتی بادی اختصاصی ضد آنتی ژن CFP-10، در نمونه های سرمی آن ها به وسیله ی آزمون ELISA (Enzyme-linked immuno assay) غیر مستقیم مورد ارزیابی قرار گرفت.
از مجموع 51 نمونه ی سرم بیماران مسلول مورد بررسی (در رقت 10/1)، 47 نمونه دارای آنتی بادی ضد CFP-10 بود و در 39 نمونه ی سرم افراد سالم، 33 نمونه فاقد آنتی بادی ضد این آنتی ژن بود (01/0 > P). بنا بر این، میزان حساسیت روش طراحی شده در این مطالعه، 15/92 و اختصاصیت آن 61/84 درصد تعیین شد. میزان حساسیت و اختصاصیت روش در رقت 100/1 به ترتیب 7/64 و 43/97 درصد بود. بر همین اساس، نقطه ی برش نیز در رقت 10/1، 351/0 و در رقت 100/1، 25/0 تعیین گردید.
نتایج به دست آمده نشان داد که میزان آنتی بادی اختصاصی ضد CFP-10 در گروه بیماران مبتلا به سل تفاوت معنی داری با گروه افراد سالم داشت. لذا می توان نتیجه گیری کرد که اندازه گیری آنتی بادی فوق می تواند کاندید مناسبی برای تشخیص بیماری سل و یا بررسی سیر بیماری در افراد مورد درمان باشد.