بررسی پتانسیل توکسین زایی جدایه های Aspergillus tubingensis جدا شده از انگور و کشمش در نواحی جنوبی استان آذربایجان شرقی

پتانسیل توکسین زایی جدایه های گونه Aspergillus tubingensis جداسازی شده از انگور و کشمش در نواحی جنوبی استان آذربایجان شرقی با استفاده از سه روش بخار آمونیاک، عکس برداری با اشعه ی ماورای بنفش و کروماتوگرافی مایع با کارآیی بالا (HPLC) مورد ارزیابی قرار گرفت. برای این منظور جدایه های قارچی روی محیط های کشت (Czapek Yeast Autolysate Agar (CYA و (Coconut Cream Agar (CCA کشت داده شدند و تولید اوکراتوکسین آ(OTA) ردیابی گردید. نتایج این بررسی نشان داد که تولید توکسین با استفاده از روش بخار آمونیاک، عکس برداری با اشعه ی ماورای بنفش و HPLC به ترتیب در 69%، 41% و 65% از جدایه ها قابل تشخیص بود. میزان هم خوانی روش بخار آمونیاک با HPLC، HPLC با عکس برداری با اشعه ی ماورای بنفش، بخار آمونیاک با عکس برداری با اشعه ی ماورای بنفش و سه روش مذکور با هم دیگر به ترتیب 50%، 69%، 62% و 42% بود. بر اساس نتایج این تحقیق کارآیی عکس برداری با اشعه ی ماورای بنفش در مقایسه با بخار آمونیاک در ردیابی جدایه های توکسین زای A. tubingensis بیش تر بود. میزان توکسین تولید شده توسط جدایه های قارچی با استفاده از HPLC بین 29 تا 1089 میکروگرم بر کیلوگرم تعیین گردید.