مقایسه قدرت ایزومتریک عضلات منتخب اندام تحتانی مردان ورزشکار دارای پرونیشن افزایش یافته مچ پا با افرادسالم

الگوهای فراخوانی عصبی عضلانی مناسب عضلات ران و زانو، برای ایجاد ثبات پویا در زانو ضروری می باشد.. طبق نظریه زنجیره کینماتیک، ضعف در عملکرد یک سگمان حرکتی می تواند سایر سگمان های حرکتی را نیز تحت تاثیر قرار دهد.لذا هدف از این مطالعه، مقایسه قدرت ایزومتریک عضلات منتخب اندام تحتانی در مردان ورزشکار دانشگاهی دارای پرونیشن افزایش یافته مچ پا با افرادسالم بود.
40 مرد ورزشکار از دانشجویان دانشگاه تهران در دو گروه دارای پرونیشن افزایش یافته مچ پا وسالم(در هر گروه 20 نفر)، به صورت هدفمند، در این مطالعه شرکت کردند. اندازه گیری پرونیشن پا با استفاده از شاخص افت ناوی و قدرت ایزومتریک عضلات منتخب اندام تحتانی، به وسیله دینامومتر دستی، مورد بررسی قرار گرفت.سپس قدرت ایزومتریک هر یک از عضلات به نسبت وزن بدن بین دو گروه با هم مقایسه شد.
نتایج این مطالعه نشان داد قدرت ایزومتریک عضلات، آبداکتورهای هیپ، اکسترنال روتاتورهای هیپ و کوادریسپس ران در گروه دارای پرونیشن افزایش یافته مچ پا دارای کاهش معنی داری بود(p≤.05).
بحث و نتایج مطالعه حاضر نشان می دهد که پرونیشن افزایش یافته مچ پا، باعث تغییر در قدرت عضلانی اندام تحتانی می شود،که این تغییر ممکن است بدلیل جبران های عصبی عضلانی بوده که براثر تغییرات در قوس طولی داخلی ایجاد شده و برای مشخص کردن اینکه آیا این تغییرات در قدرت عضلانی با آسیب اندام تحتانی در ارتباط است یا خیر، به تحقیقات بیشتری در آینده نیاز است.