بررسی ساختار و ویژگی های فیزیکی- شیمیایی پلیمرهای پایه چسب های حساس به فشار

اصطلاح چسب حساس به فشار معرف چس بهایی است که در حالت خشک و دمای معمولی با فشار دست و انگشت با اجسام پیوند قوی برقرار م یکنند. در مطالعه حاضر، ساختار انواع چسب های حساس به فشار بررسی می شود. ترکیب پلیمرهای پایه چسب حساس به فشار شامل پلیمرهای آکریلیک، سیلیکون ها، پلی یورتان ها و پلی استرهاست. پلیمرهای آکریلیک چسب های حساس به فشار بر پایه آب، حلال های آلی یا عاری از حلال آلی هستند. پلیمرهای آکریلیک به طور ذاتی حساس به فشار هستند. چسب حساس به فشار آکریلیکی حاوی مونومرهایی با دمای انتقال شیشه ای زیاد و کم است. با کم و زیاد کردن این مونومرها می توان خواص چسبندگی این نوع چسب ها را تغییر داد. چسب های فشاری با پایه لاستیک یا سیلیکون عمدتا در چسب های نواری استفاده م یشوند. چسب های 300° استفاده کرد. این چسب ها با دو C 40° تا C حساس به فشار سیلیکونی را می توان در دماهای سطوح انرژی زیاد و کم پیوند برقرار م یکنند. چسب های حساس به فشار بر پایه پلی یورتان در 100° پایدارند و پس از خشک شدن انعطاف پذیری زیادی از خود نشان می دهند. C 40° تا C دماهای چسبندگی عالی چسب های حساس به فشار بر پایه پلی استرها نیز تنها با پلی استرهای آلیفاتیک در وزن های مولکولی متغیر از 10000 تا 5000 دالتون و دمای شیشه ای بین 25 و 47C° حاصل می شود.