رابطه میان حمایت اجتماعی و رضایت زناشویی در زنان نابارور بر اساس عامل ناباروری

ناباروری در دنیای امروز به صورت یک نگرانی اجتماعی درآمده و با معضلات روان شناختی و اجتماعی همراه است. هدف پژوهش حاضر تعیین رابطه میان حمایت های اجتماعی دریافت شده و میزان رضایت زناشویی در زنان نابارور بر اساس عامل ناباروری آن ها است.
نمونه پژوهش شامل 50 زن نابارور با عامل ناباروری زنانه و 50 زن نابارور با عامل ناباروری مردانه است. زنان نابارور از بین مراجعان به کلینیک ناباروری مهر تحت درمان روش های کمک باروری ART انتخاب شدند. در این پژوهش از پرسشنامه رضایت زناشویی انریچ و پرسشنامه حمایت اجتماعی ساراسون برای اندازه گیری میزان حمایت اجتماعی استفاده شد. برای تجزیه وتحلیل داده ها علاوه بر استفاده از روش های آمار توصیفی از آزمون t مستقل، خی دو و ضریب همبستگی پیرسون استفاده گردید.
داده ها نشان می دهد زنانی که خود عامل ناباروری هستند کمتر از زنانی که همسرشان عامل ناباروری هستند حمایت اجتماعی دریافت می کنند. همچنین میزان رضایت زناشویی در زنان با عامل ناباروری مردانه بیشتر از زنانی است که خود عامل ناباروری هستند (P<0/019). میان میزان حمایت اجتماعی و میزان رضایت زناشویی در زنان نابارور نیز رابطه معنی داری وجود دارد.
یافته های پژوهش نشان داد رابطه معنی داری میان میزان حمایت اجتماعی که زنان نابارور از آن برخوردار می شوند و رضایت زناشویی آن ها وجود دارد. همچنین زنان نابارور بر اساس عامل ناباروری رویکرد متفاوتی به جستجوی حمایت اجتماعی دارند.