مقایسه ی تاثیر پلاسمای غنی از پلاکت (PRP) و سرم جنین گاوی (FBS) بر تکثیر و بقای سلول های بنیادی مشتق از چربی در داربست فیبرین

امروزه در سلول درمانی و مهندسی بافت، به سلول های بنیادی مزانشیمی توجه خاصی می شود و جهت رسیدن به تعداد سلول مورد نظر با ویژگی های مطلوب، دستیابی به شرایط مناسب کشت ضرورت دارد. از این رو، پژوهش حاضر با هدف مقایسه ی تاثیر پلاسمای غنی از پلاکت (PRP یا Platelet rich plasma) و سرم جنین گاوی (FBS یا Fetal bovine serum) بر تکثیر و بقای سلول های بنیادی مشتق از چربی (ADSCs یا Adipose derived stem cells) در داربست طبیعی فیبرین انجام شد.
نمونه های چربی از سه بیمار، طی جراحی لیپوساکشن به دست آمد. سلول های بنیادی از بافت چربی استخراج و کشت شد. سپس سلول های پاساژ سوم در داربست فیبرین و مدیوم حاوی PRP 10 درصد (گروه مورد) یا FBS 10 درصد (گروه شاهد) کشت داده شدند. میزان تکثیر و بقای سلول ها در روزهای چهارم و هشتم با روش MTT (diphenyl tetrazolium bromide assay 5،2 (yl-2- dimethyl thiazol-4،5)3 و رنگ آمیزی با Trypan blue و درصد آپوپتوز سلولی با روش Flow cytometry با استفاده از کیت Annexinᴠ-FITC ارزیابی گردید. اطلاعات جمع آوری شد و با استفاده از آزمون t مستقل مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
در روزهای چهارم و هشتم میزان بقا و تکثیر و درصد سلول های زنده در گروه مورد نسبت به گروه شاهد به طور معنی داری بیشتر و میزان سلول ها در مرحله ی اولیه ی آپوپتوز در گروه مورد نسبت به گروه شاهد به طور معنی داری کمتر بود (010/0 > P). میزان سلول ها در مرحله ی نهایی آپوپتوز، در روز 8 به طور معنی داری در گروه مورد کمتر از گروه شاهد بود (001/0 > P).
تاثیر مثبت PRP بر روند بقا و تکثیر سلول های ADSCs در مقایسه با FBS قابل توجه است.