اثرات غلظت کادمیوم در آب آبیاری بر عملکرد و برخی صفات رشدی و مرفولوژیکی گیاه فلفل (capsicum. Frutescens)

کادمیوم یک عنصر سنگین و بسیار سمی می باشد که جزء مهمترین آلاینده های محیطی و صنعتی طبقه بندی شده و در بین عناصر سنگین به دلیل تحرک بالا، حلالیت زیاد و سمیت بیش از حد، مورد توجه خاص قرار گرفته است. به منظور بررسی اثر سمیت کادمیوم بر گیاه فلفل، آزمایشی گلخانه ای شامل سه سطح کادمیوم (صفر، 25/0 و 5/0 میلی مولار به صورت کلرید کادمیوم) در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار انجام شد. نتایج نشان داد که مصرف کادمیوم اثر منفی بر روی عملکرد و برخی شاخص های مرفولوژیکی گیاه فلفل داشت، به طوری که افزودن 5/0 میلی مولار کادمیوم باعث کاهش معنی دار (0.05 >p) در حجم ریشه، طول ریشه، تعداد برگ، وزن تر و خشک اندام هوایی، وزن تر ریشه، تعداد میوه و وزن خشک میوه به ترتیب به میزان 8/45، 2/12، 48/18، 38، 3/15، 7/20، 32/55، 08/34 درصد، نسبت به تیمار شاهد گردید. تعیین محتوای رنگیزه های فتوسنتزی نیز نشان داد که افزایش سطوح کادمیوم بر میزان رنگیزه های کلروفیلی موثر بوده به نحوی که در تیمار 5/0 میلی مولار کادمیوم باعث کاهش معنی دار (0.05>p) کلروفیلa، b و کلروفیل کل به میزان 5/26، 7/34، 19/18 درصد نسبت به تیمار شاهد گردید. همچنین نتایج تجزیه واریانس کاهش معنی دار محتوای نسبی آب بافت گیاه تحت تاثیر سمیت کادمیوم را نشان داد به طوری که این شاخص به میزان 5/14 درصد نسبت به تیمار شاهد کاهش یافت ولی بین دو سطح تیمار کادمیوم اختلاف معنی داری مشاهده نشد (0.05 >p). با توجه به نتایج حاصل از پژوهش حاضر، در کل سمیت کادمیوم باعث آسیب به ساختار گیاه، تاثیر منفی بر فرایندهای فیزیولوژیکی گیاه و همچنین کاهش عملکرد میوه در هر بوته شد ولی برای تعیین دقیق تر تاثیرکادمیوم بر رشد و عملکرد گیاه اندازه گیری میزان این عنصر در بافت میوه در تحقیقات بعدی پیشنهاد می گردد.