شناسایی عوامل موثر بر فرایند انتقال دانش در سازمان های شغل سیار

شغل سپاری روندی است که طی آن سازمانها نیروی کار داخلی را مستقیما با نیروی کار خارجی جایگزین کرده و فعالیت ها از مبدا واگذار میشوند. در این هنگام است که نیاز سازمان به انتقال دانش از واحد داخلی به واحد شغل سپاری شده آشکار میشود. در فرایند انتقال، دانش، از منبع به گیرنده یا کاربر، انتقال می یابد که در طی این فرایند فاکتورهای اثرگذاری به چشم میخورند. هدف تحقیق حاضر، شناسایی فاکتورهای تاثیر گذار بر انتقال دانش در سازمان های شغل سپار میباشد. روش تحقیق مورد استفاده تحلیل محتوا است. پس از تحلیل محتوای بیش از 60 مطالعه، مدل چهارسطحی عوامل تاثیرگذار در انتقال دانش شناسایی شد. در سطح اول مدل، سه بعد محتوا، فرد و زمینه به عنوان ابعاد اثرگذار بر فرایند انتقال دانش، شناسایی گردید. در سطح دوم مدل، برای هر بعد مولفه هایی استخراج شد که در انتقال دانش، علی الخصوص در شرکت های شغل سپار تاثیرگذارند. دانش، مولفه ای تاثیرگذار در بخش محتوا، اعتماد، انگیزه و ظرفیت جذب مولفه های تاثیرگذار در بخش فرد و فرهنگ نیز مولفه ای تاثیرگذار در بخش زمینه شناسایی شد. در سطح سوم و چهارم مدل نیز اجزاء تشکیل دهنده ی برخی از مولفه ها و همچنین روش های انتقال دانش ارائه گردید. در نهایت نیز برای سنجش اعتبار مدل استخراج شده، مدل مذکور به تعدادی از خبرگان و اساتیدی که پیرامون این حوزه اطلاعات کافی داشته، داده شد و تمامی ابعاد، مولفه ها، اجزاء تشکیل دهنده ی برخی از مولفه ها و همچنین روش های انتقال دانش مورد تایید قرار گرفت.