الگوی فصلی و مکانی تغییر اقلیم دمای هوا در ایران

پژوهش حاضر روند تغییرات دمای هوا را در پهنه جغرافیایی ایران بر اساس داده های مدل گردش عمومی جو NCEP تحت سناریوی A1B بررسی می کند. داده ها به دو دوره زمانی 1990-1961 و 2050-1991 دسته بندی شدند و برای هر دوره زمانی آزمون من-کندال اصلاح شده و تخمین گر شیب سن برای تشخیص روند و شیب خط روند فصلی استفاده شد، سپس مقادیر بدست آمده برای هر یک از نقاط شبکه مدل گردش عمومی جو، پهنه بندی شدند. نتایج نشان داد که در دوره زمانی اول فقط در برخی از مناطق و در فصل های تابستان و زمستان ولی در دوره زمانی دوم در تمام مناطق و فصل ها روند مشاهده می شود. همچنین شیب خط روند در فصل تابستان بیشتر و در فصل زمستان کمتر از بقیه فصل ها می باشد و این تغییرات شیب در مناطق غرب و شمال غرب بیشتر از دیگر مناطق مشاهده می شود.