بررسی برهمکنش وانیلین با آلفا، بتا- و گاما- سیکلودکسترین به عنوان حامل در سامانه های دارورسانی: گزارش کوتاه

هدف این مطالعه، بررسی نظری برهمکنش مولکول وانیلین با حامل های آلفا، بتا- و گاما- سیکلودکسترین جهت دارورسانی هدفمند و مقایسه کارکرد بین آنها بود.
تمامی محاسبات با استفاده از یک رایانه (Intel® CoreTM i5 Processors (Intel Corp.، Santa Clara، CA، USA در دانشگاه کرمان به مدت سه ماه (اسفند 1392- اردیبهشت 1393) انجام شد. در این مطالعه نظری، مولکول ها با استفاده از (GaussView software، version 5 (Gaussian، Inc.، Wallingford، USA رسم شدند. بهینه سازی ساختارها با روش تابعی چگالی با استفاده از (Gaussian 09 program package (Gaussian، Inc.، Wallingford، USA انجام شد. تحلیل داده ها با (AIMAll software version 14 (Todd A. Keith، TK Gristmill software، Overland Park KS، USA انجام گرفت.
هیدروژن گروه هیدروکسیل سیکلودکسترین با اتم اکسیژن گروه کربونیل مولکول دارویی وانیلین پیوند هیدروژنی برقرار می کند. گاما- سیکلودکسترین، قویترین برهمکنش را با وانیلین نشان می دهد. در تمامی کمپلکس های وانیلین با سیکلودکسترین، جهت انتقال بار از دارو به حامل می باشد.
گاما- سیکلودکسترین به دلیل حلالیت زیاد و برهمکنش قوی آن، بهترین گزینه به عنوان حامل داروی وانیلین است.