مقایسه ارزش سی تی اسکن مولتی اسلایس در تشخیص علل انسداد صفراوی با یافته های حاصل از روش های تهاجمی

تصویر برداری تشخیصی نقش اساسی در تشخیص غیر تهاجمی علل انسداد صفراوی و غربالگری بیماران با ریسک بالا را دارا می باشد. این مطالعه با هدف مقایسه ارزش سی تی اسکن مولتی اسلایس در تشخیص علل انسداد صفراوی با یافته های حاصل از روش های تهاجمی انجام شده است.
در این مطالعه توصیفی تحلیلی به روش سرشماری، کلیه بیمارانی که از بهمن ماه 1388 تا خرداد ماه 1390، (50 بیمار)، دارای تشخیص انسداد صفراوی، بر مبنای یافته های کلینیکی و سونوگرافیک بودند، با روش سی تی اسکن مولتی اسلایس (MDCT) بررسی شدند و گزارش رادیولوژی آن ها با یافته های حاصل از سایر روش های تهاجمی شامل تکنیک کلانژیوگرافی معکوس از طریق آندوسکوپ (ERCP)،PTC (Percutaneous transhepatic cholangiography) و یا جراحی مورد مقایسه قرار گرفت.
یافته ها نشان داد که حساسیت، ویژگی و دقت سی تی اسکن مولتی اسلایس در تشخیص علل بدخیم انسداد صفراوی به ترتیب 100%، 4/88% و 94%، در تشخیص علل خوش خیم انسداد صفراوی به ترتیب 75%، 100% و 96%، در تشخیص سنگ صفراوی به ترتیب 4/94%، 100% و 98% بود و رابطه معنی داری بین شدت اتساع مجاری صفراوی و خوش خیم بودن یا بدخیم بودن عامل انسدادی وجود داشت (001/0>P).
بر مبنای یافته های این مطالعه، سی تی اسکن مولتی اسلایس روشی سریع، غیر تهاجمی و با دقت بالا در تشخیص علل انسداد صفراوی و افتراق عوامل انسدادی خوش خیم از عوامل بدخیم بوده و برنامه ریزی قبل از عمل جراحی مفید می باشد.