تاثیر دو جدایه باکتری مقاوم به شوری بر رشد جو در سطوح مختلف شوری خاک

شوری یکی از مهم ترین تنش های غیر زیستی محدودکننده تولید محصولات کشاورزی در مناطق خشک و نیمه خشک می باشد که از رشد و بهره وری گیاهان جلوگیری می کند. استفاده از باکتری های ریزوسفری مقاوم به شوری یک راهبرد موثر برای تسهیل رشد گیاهان در خاک های شور می باشد. هدف از این مطالعه بررسی تاثیر دو جدایه باکتری ریزوسفری مقاوم به شوری بر ارتقاء رشد جو در خاک های شور می باشدآزمایش به صورت فاکتوریل با دو فاکتور شوری در 4 سطح (2، 4، 8 و 12دسی زیمنس برمتر) و باکتری در سه سطح (بدون تلقیح، تلقیح شده با باسیلوس سابتیلیس و کورینه باکتریوم گلوتامیکوم) در قالب طرح کاملا تصادفی در گلخانه اجرا شد. پس از 8 هفته برخی شاخص های رشد جو از جمله وزن تر و خشک اندام هوایی، وزن خشک ریشه، ارتفاع بوته، تعداد پنجه، تعداد برگ و میزان کلروفیل برگ اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که تاثیر سطوح شوری بر تمام پارامترها معنی دار شد. تلقیح باکتری در سطوح مختلف شوری به طور معنی داری باعث افزایش وزن تر و خشک اندام هوایی (P<0.05)، میزان کلروفیل برگ (P<0.05) و ارتفاع بوته (P<0.001)گردید. نتایج این تحقیق تاثیرات بهبودبخشنده ی باکتری هایریزوسفری مقاوم به شوری را بر کاهش اثرات منفی ناشی از تنش شوری در جو نشان داد.