اثر پری بیوتیک ها بر تولید ترکیبات ضد میکروبی از لاکتوباسیلوس ها علیه پروتئوس میرابیلیس(سویه ATCC 7002 و سویه PTCC 1076)

لاکتوباسیلوس ها، گروهی از باکتری های گرم مثبت، بدون اسپور، کروی یا میله ای شکل و کاتالاز منفی هستند که دارای اثرات سود مندی برای میزبان خود می باشند. پری بیوتیک ها نیز مواد غذایی غیر قابل تجزیه و هضمی می باشند که با تقویت انتخابی در رشد و فعالیت تعدادی از باکتری های روده ای به میزبان اثرات مفیدی را می رساند. این مطالعه با هدف بررسی اثر افزودن پری بیوتیک ها به محیط کشت در تولید ترکیبات ضد میکروبی از لاکتوباسیلوس ها علیه پروتئوس میرابیلیس انجام پذیرفته است. در این بررسی خاصیت ضد میکروبی مایع رویی کشت پروبیوتیک ها (لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس (ATCC 4356)، لاکتوباسیلوس پلانتاروم (ATCC 8014) لاکتوباسیلوس فرمنتم (PTCC 1638)، لاکتوباسیلوس کازئی (PTCC 1608) و لاکتوباسیلوس رامنوسوس (PTCC 1637) در محیط MRS براث در حضور و عدم حضور پری بیوتیک های رافینوز، لاکتولوز، ترهالوز، اینولین و ریبوفلاوین بر علیه پروتئوس میرابیلیس (سویه ATCC 7002 و سویه PTCC 1076) به کمک روش انتشار در آگار توسط چاهک (Well Diffusion Agar) انجام شد. نتایج نشان داد که در محیط کشت تجاری MRS براث در حضور پری بیوتیک ها، لاکتوباسیلوس ها بر علیه پروتئوس میرابیلیس هاله عدم رشد بیشتری را در مقایسه با محیط تجاری بدون هر گونه ماده افزاینده ای داشته اند (p<0.05). همچنین مشاهده شد که این افزایش در فعالیت ضد میکروبی در هر مورد بستگی به نوع سویه پروبیوتیکی داشته است.با توجه به اینکه پروبیوتیک ها و پری بیوتیک ها در حالت سین بیوتیکی اثرات ضد میکروبی بیشتری دارند می توان نتیجه گرفت که افزودن پری بیوتیک ها به محیط تجاری MRS براث فعالیت ضد میکروبی آنها را بیشتر می کند و دلیل احتمالی آن تقویت رشد و افزایش تولید مواد ضد میکروبی از لاکتوباسیلوس ها می باشد.