موانع موفقیت برنامه احیاء نوزادان از دیدگاه پرستاران و پزشکان

با اینکه چندین سال از شروع برنامه احیای نوزادان می گذرد، همچنان نگرانی های عمده از نظر عملکرد ضعیف پرسنل در احیای نوزادان وجود دارد. پس پرداختن به موانع موفقیت برنامه احیاء نوزادان می تواند تا حدی از خطرات بالقوه بعدی در نوزادان جلوگیری کند. هدف این مطالعه تعیین موانع موفقیت برنامه احیاء نوزادان از دیدگاه پرستاران و پزشکان بود. در این پژوهش توصیفی تعداد 119 پرستار و 85 پزشک شاغل در 4 بیمارستان آموزشی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی و ایران به صورت مبتنی بر هدف در سال 1392 مورد مطالعه قرار گرفتند. ابزار جمع آوری اطلاعات، پرسشنامه سنجش دیدگاه پژوهشگرساخته بود. داده ها با نرم افزار آماری SPSS-16، آمار توصیفی (فراوانی، میانگین، انحراف معیار) و استنباطی (آزمون دقیق فیشر، آزمون تی و کای دو) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
از کل نمونه ها، 95 نفر از پرستاران (80%) و 75 نفر از پزشکان (88%) تجربه انجام احیا را داشتند. مهمترین عللی که از دیدگاه پرستاران و پزشکان به عنوان موانع موفقیت برنامه احیاء نوزادان موثر شناخته شد شامل تنش و استرس در احیا (88/6%)، عدم انتخاب اعضای تیم احیا بر اساس تجربه کاری و مهارت (88/2%)، عدم سازماندهی اعضای تیم جهت اجرای گام های احیا (84/9%)، ناهنجاری و مشکل تنفسی جدی (84/9%)، سن جنینی نوزاد (81/5%)، سالم (80/7%) و کافی نبودن وسایل و تجهیزات (79%)، بار کاری زیاد در بخش (79/8%)، کمبود دوره های باز آموزی (78/2%) و عدم کسب مهارت کافی (79/8%) بود. با توجه به نتایج دیدگاه ها در مورد احیاء نوزاد، توجه بیشتر مسئولان بیمارستان جهت تشکیل یک تیم احیاء نوزاد شایسته و منسجم، و آموزش پرسنل درگیر احیاء نوزاد با تاکید و روشن سازی این موانع، ضروری خواهد بود.