بررسی کارایی روش نقشه بردار زاویه طیفی در پردازش های ابر طیفی جهت تفکیک آمیزه های رنگی - مطالعه موردی افیولیت های شرق طبس مسینا (شرق بیرجند)

مناطق نزدیک به زون برخورد، لیتولوژی متفاوتی نسبت به دیگر مناطق دارند. در چنین مناطقی به علت تنوع سنگی زیاد، برافراشتگی های شدید و درهم ریختگی واحدها، نقشه برداری نیازمند ابزارها و مطالعات گسترده و دقیقی است. ازجمله پیشرفته ترین ابزارها در این زمینه می توان به سنجنده های ابر طیفی اشاره کرد که با تصویربرداری صدها باند ظریف و پیوسته در طول موج های مرئی و فروسرخ، امکان شناسایی بسیاری از عوارض سطح زمین باوجود مشابهت ها و پیچیدگی های طیفی را فراهم می آورند. در مطالعه حاضر به منظور نخستین بررسی کارایی داده های ابر طیفی سنجنده هایپریون در تفکیک واحدهای سنگی مذکور در ایران، روش طیف مبنای نقشه بردار زاویه طیفی انتخاب و بر روی تصویر هایپریون منطقه طبس مسینا در شرق بیرجند اعمال گردید. بر اساس مطالعات میدانی- آزمایشگاهی متعدد صورت گرفته لیتولوژی منطقه موردمطالعه را می توان به 5 گروه کلی شامل مجموعه افیولیتی، واحدهای دگرگونی، واحدهای ولکانیکی الیگومیوسن تا پلیوکواترنری، واحدهای فلیشی و آهکی تفکیک کرد. واحدهای آذرین منطقه شامل مجموعه افیولیتی کرتاسه و مجموعه آتشفشانی جوان (الیگومیوسن و پلیوسن – کواترنری) می باشد. رخنمون های پراکنده ای از سنگ های دگرگونی در بخش هایی از مجموعه افیولیتی دیده می شود منتها بخش اعظم این سنگ ها در زون دگرگونی شرق افیولیت قرار دارند. به منظور محاسبه میزان صحت نتایج پردازش بر روی داده های ابر طیفی منطقه نقاطی به شکل پراکنده در واحدهای سنگی مذکور تحت نمونه برداری و مورد بررسی میدانی مکانمند قرار داده شدند. نمونه ها در مقطع میکروسکوپی و بعضا توسط دستگاه الکترون میکروپروب تحت آنالیز قرارگرفته و بر این اساس نقاط معیار جهت محاسبه صحت نتایج پردازش به دست آمد. بنا بر محاسبات انجام شده ضریب صحت عامل روش نقشه بردار زاویه طیفی بر روی داده های ابر طیفی سنجنده هایپریون در بخشی از آمیزه های رنگی شرق ایران به طور متوسط به بیش از 64 درصد می رسد که نسبت قابل قبولی در تفکیک واحدهای پیچیده آمیزه ای به حساب می آید.