مروری بر روش های تولید نانوامولسیون های خوراکی

نانو امولسیون‌ها برای غنی‌سازی نوشیدنی‌های خوراکی نسبت به امولسیون‌های متداول دارای یکسری مزیت‌هایی می‌باشند، به همین دلیل پژوهش‌های گسترده‌ای در زمینه بررسی عوامل موثر بر تولید و اندازه قطرات انجام می‌شود تا بتوان روشی برای تولید انتخاب نمود که هم از لحاظ اقتصادی مقرون به‌صرفه بوده و هم از لحاظ ترکیبات مورد استفاده، ایمن بوده و بتوان از آن در صنعت غذا استفاده نمود. روش‌های تولید نانو امولسیون‌ها به‌طور کلی به دو دسته پر و کم انرژی طبقه‌بندی می‌شوند. در روش‌های پرانرژی از تجهیزات مکانیکی برای تولید استفاده می‌شود درحالی‌که در روش‌های کم انرژی با تغییر دادن شرایط محیطی و سیستم می‌توان موفق به تولید نانو امولسیون شد. هرکدام از این‌ روش‌های تولید معایب و مزایایی دارند. در صنعت عمدتا نانو امولسیون‌ها با روش‌های پرانرژی، تولید می‌شوند که نسبت به روش‌های کم انرژی روش‌های پرهزینه‌ای می‌باشند. درحالی‌که می‌توان با تنظیم شرایط تولید با روش‌های کم انرژی نانو امولسیون را تولید نمود. در این مقاله به بررسی روش‌های تولید عوامل موثر بر آن و درنهایت معایب و مزایای هرکدام از روش‌ها برای تولید پرداخته می‌شود.