حسگرهای زیستی مبتنی بر ساختارهای دورگه دی ان ای - نانولوله ی کربنی

ویژگی اصلی ساختار هیبرید متشکل از دیانای و نانو لول ه های کربنی این است که پای ه های دیانای که تقریبا در صفحه ای عمود بر محور مارپیچ آن قرارگرفت هاند معمولا روی سطح نانو لول هی کربنی استک م یکنند و ستون فقرات آ نها آب پوشیده م یشود. چسبندگی بین پای ه های دیانای و نانو لول هی کربنی آرایش دورگه)هیبرید(را ایجاد م یکند، کاهش آنتروپی در جذب سطحی و افزایش بره مکن شهای الکترواستاتیک از جمله سه مهای بالقوه در اختلاف انرژی آزاد بین دورگه و اجزای آن است. همچنین خم شدن، کشیده شدن و پیچش دیانای پیرامون نانو لول هی کربنی باعث تغییر آنتالپی و ساختار آن م یشود در این مقاله به این گونه ساختارها و استفاده از آنها به عنوان حسگرهای زیستی میپردازیم.