مدل سازی و پهنه بندی حساسیت به زمین لغزش مناطق جنگلی به منظور طراحی مسیر جاده جنگلی با استفاده از سامانه استنتاج عصبی- فازی تطبیقی

پژوهش پیش رو با استفاده از سیستم استنتاج عصبی- فازی تطبیقی و سیستم اطلاعات جغرافیایی و باتوجه به ویژگی های فیزیوگرافی زمین به ارائه مدلی می پردازد که قادر به برآورد حساسیت به زمین لغزش برای طراحی کم لغزش ترین مسیرهای جاده جنگلی باشد. با استخراج شش عامل شیب، جهت، زمین شناسی، شکل شیب، فاصله از رودخانه و فاصله از گسل در نقاط لغزشی برداشت شده در سطح منطقه موردمطالعه و با استفاده از سیستم استنتاج عصبی- فازی تطبیقی مدل ساخته شد. نتایج شاخص های آماری بهترین مدل، ضریب تبیین 73/ 0 و مجذور میانگین مربعات خطای 26/ 0 را نشان داد. یافته های تحلیل حساسیت مدل نشان داد که مهمترین عامل های موثر در ایجاد حساسیت به زمین لغزش به ترتیب فاصله از رودخانه های اصلی، نوع تشکیلات زمین شناسی، شیب زمین، شکل زمین، فاصله از گسل و جهت جغرافیایی بوده اند. ارزیابی جاده های موجود ازنظر میزان عبور از عرصه های حساس به زمین لغزش طبق برآورد مدل نشان داد بیشترین سطح جاده ها روی طبقات حساسیت «متوسط» و «زیاد» قرار گرفته است.