بررسی نقش متغیرهای روانشناختی و اهمیت روان درمانی در آسیب شناسی روانی بیماران قلبی

در دهه اخیر، بیماری های قلبی عروقی یکی از عوامل اصلی مرگ ومیر در جهان محسوب میشود. یکی از شایع ترین اشکال این بیماری ها، بیماری کرونری قلب است. عوامل زیادی وجود دارند که ممکن است در بروز این بیماری و عوارض جانبی جسمانی و روانشناختی آن نقش داشته باشند. مطالعه حاضر این فرضیه را مورد بررسی قرار می دهد که آیا تیپ شخصیتی D، هوش هیجانی، استرس ادراک شده و راهبردهای مقابله ای می توانند پیش بینی کننده مناسبی برای آسیب شناسی روانی بیماران قلبی باشند و در ادامه، به بحث در مورد اهمیت کاربرد روان درمانی در درمان کارآمدتر بیماران قلبی می پردازد.
شرکت کنندگان، پرسشنامه های تیپ شخصیتی D، هوش هیجانی، استرس ادراک شده و راهبردهای مقابله ای و آسیب شناسی روانی را تکمیل نمودند. به منظور بررسی اینکه آیا تیپ شخصیتی D، هوش هیجانی، استرس ادراک شده و راهبردهای مقابله ای می توانند به طور معناداری آسیب شناسی روانی بیماران قلبی را پیش بینی کنند از تحلیل رگرسیون استفاده گردید.
نتایج رگرسیونی (18/68، F= 737/0= 2R) نشان داد که متغیرهای پیش بین، توانستند 73 درصد از آسیب شناسی روانی بیماران قلبی را تبیین کنند. بهعلاوه یافته ها نشان داد که کاهش آسیب شناسی روانی بیماران قلبی با نمرات پایین تیپ شخصیتی دی، استرس و سبک مقابله ای هیجان مدار و نمرات بالای هوش هیجانی و سبک مقابله ای مساله مدار بالا مرتبط است.
یافته های بررسی حاضر نشان می دهد که عوامل روانشناختی هم در زمینه سازی بیماری قلبی و هم در تشدید آن نقش دارند و نیز از عوارض این بیماری نیز محسوب می گردند. بنابراین آموزش مدیریت استرس، سبک های مقابله ای سازگارانه و هوش هیجانی می توانند سبب کاهش ابتلا به بیماری قلبی و مرگ ومیر ناشی از آن و آسیب شناسی روانی بیماران قلبی گردد.