مطالعه ی نظری و تجربی تولید رادیونوکلید درمانی تربیم - 161 در رآکتور تحقیقاتی تهران

تربیم-161 به دلیل ویژگی های مناسب واپاشی، یک رادیو نوکلید امیدبخش برای توسعه ی کمپلکس های درمانی جدید است و می تواند جای گزین مناسبی برای لوتسیم-177 باشد. در این مطالعه، روش های تولید تربیم-161، مورد ارزیابی نظری و عملی قرار گرفت. در شیوه ی نظری، با حل معادله های دیفرانسیلی زنجیره ی واپاشی و با اعمال مقدارهای ثابت موجود در معادله ها، فعالیت پرتوزایی رادیونوکلید تربیم-161 و تمام ناخالصی های تولیدی محاسبه شد. روش عملی غالب تولید تربیم-161، تولید غیرمستقیم آن از طریق واکنش زنجیره ای Tb161Gd (β-)161Gd(n, γ)160 است. در این روش از هدف گادولینیم-160 غنی شده و یا گادولینیم طبیعی استفاده می شود. در مطالعه ی حاضر، برای تولید تربیم-161، گادولینیم طبیعی در رآکتور تحقیقاتی تهران با شار نوترون گرمایی حدود 1-s 2-cm 1013×3 به مدت 34 ساعت مورد پرتودهی قرار گرفت. فعالیت هر کدام از محصول های واکنش با استفاده از طیف سنجی پرتو گاما ارزیابی شد. نتایج نشان داد که در این شرایط، حدود 11/0 میلی کوری تربیم-161 تولید شده بود. داده های حاصل از حل معادله های واپاشی، این مقدار را تایید نمود. لذا، می توان نتیجه گرفت که با پرتودهی طولانی مدت 10 میلی گرم از گادولینیم-160 غنی شده، تولید حدود صد میلی کوری تربیم-161 امکان پذیر خواهد بود.