آگاهی، نگرش و عملکرد پرستاران بخش های مراقبت ویژه در بیمارستان های دانشگاه علوم پزشکی یزد در ارتباط با پرستاری مبتنی بر شواهد

پرستاری مبتنی بر شواهد فرآیندی است که طی آن پرستار می تواند با استفاده از شواهد تحقیقات موجود، مهارت های بالینی خود و عملکرد مددجو تصمیمات بالینی مناسب را اتخاذ نماید، مطالعه حاضر با هدف تعیین آگاهی، نگرش و عملکرد پرستاران بخش های مراقبت ویژه درباره پرستاری مبتنی بر شواهد در بیمارستان های دانشگاه علوم پزشکی یزد طراحی گردید.

در این مطالعه توصیفی، تمامی120 پرستار شاغل در بخش های Icu و Ccu به روش سرشماری به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده برای بررسی آگاهی و نگرش و عملکرد پرستاران، پرسشنامه استاندارد خارجی برگردان شده بود. داده های جمع آوری شده با استفاده از آزمون های آماری تی، ضریب همبستگی، ANOVA و نیز جداول توزیع فراوانی تجزیه و تحلیل شدند.

میانگین نمره آگاهی31/4± 35/22 از نمره 38، میانگین نمره نگرش86/1 ± 88/23 از نمره 29 و میانگین نمره عملکرد 59/3 ± 56/28 از نمره 37 بود. نتایج حاکی از این بود که در رابطه با آگاهی، نگرش و عملکرد پرستاران در رابطه با پرستاری مبتنی بر شواهد، میانگین نمره آگاهی با جنسیت(001/0p=)، سن(009/0 p=) و سابقه کار(004/0 p=) رابطه معنی دار داشت. میانگین نمره نگرش با سن(001/0p=)رابطه معنی دار داشت، میانگین نمره عملکرد با جنس(001/0p=)، سن(006/0 p=) و سابقه کار(004/0p=) رابطه معنی دار داشت. همچنین بین میانگین نمره آگاهی با عملکرد(001/0p=) رابطه معنی دار وجود داشت. یافته های این پژوهش نشان داد که اکثر پرستاران نگرش مثبت نسبت به پرستاری مبتنی بر شواهد دارند ولی بیشتر آنها از سطح آگاهی و عملکرد متوسط و ضعیف برخوردار هستند.

با توجه به نتایج حاصل از این پژوهش، نیاز به آموزش پرستاران در خصوص مفاهیم عملکرد مبتنی بر شواهد به صورت عملی و آموزش کارگاهی، ایجاد تسهیلات لازم برای انجام مراقبت های پرستاری بر اساس شواهد و مشارکت پرستاران بالینی در تحقیقات و نیز برقراری فرهنگ حمایت از مراقبت مبتنی بر تحقیق ضروری به نظر می رسد.