ارزیابی نیاز لرزه ای قاب های خمشی فولادی پس کشیده با تغییر در پارامترهای موثر پس کشیدگی

پس از زلزله نورتریج در سال 1994، جزئیات مختلفی برای اتصالات خمشی به منظور حصول یک پاسخ شکل پذیر تحت بارگذاری زلزله پیشنهاد گردیده است. به عنوان جایگزینی برای اتصالات خمشی جوشی، محققین در سال2000، اتصال خمشی پس کشیده را برای استفاده در قاب های خمشی فولادی مقاوم در برابر زلزله پیشنهاد کردند. این اتصال مرکب از کابل های فولادی با مقاومت بالاست که به موازات جان تیر قرار می گیرند و از میان ستون عبور کرده و در مقابل بال ستون مهار می گردند. کابل های فولادی، بال تیر را درمقابل بال ستون فشرده می سازند و منجر به ممان مقاوم اتصال در برابر بارهای بهره برداری و ایجاد نیروی بازگرداننده جهت حفظ قابلیت خودشاقولی قاب می شوند. نبشی های بالا و پایین نیز به این اتصالات اضافه می شوند تا قابلیت اتلاف انرژی مناسبی برای اتصال تحت بار لرزه ای فراهم آورند. در این مقاله، ضمن آشنایی با رفتار این اتصالات و نحوه مدل سازی آنها با نرم افزار OPENSEES و بررسی صحت نتایج مدل سازی در مقایسه با نتایج آزمایشگاهی، نیاز لرزه ای قاب های خمشی پس کشیده با تغییر در پارامترهای پس کشیدگی برای قاب های4، 7 و10 طبقه تحت تحلیل دینامیکی تاریخچه زمانی مورد ارزیابی قرار می گیرد. نتایج بدست آمده حاکی از آن است که با افزایش نیرو وتعداد کابل های پس کشیدگی، افزایش ضخامت نبشی و کاهش نسبت طول به ضخامت نبشی نیاز لرزه ای قاب های پس کشیده کاهش می یابد.