بررسی آزمایشگاهی اثر میزان رس موجود در مصالح کناره رودخانه در فرسایش کناری رودخانه

کسب اطلاعات و آگاهی کافی درباره نوع مواد تشکیل دهنده خاک کناره دیواره های رودخانه، تاثیر چگونگی نحوه قرارگیری لایه های مختلف مواد کناره رودخانه و همچنین، خصوصیاتی از خاک تشکیل دهنده دیواره های رودخانه که در فرسایش پذیری موثر هستند، کمک شایانی در جلوگیری از تخریب خاک و آثار آن می کند. هدف اصلی از انجام این پژوهش، دستیابی به روش مناسب اصلاحی سازگار با محیط زیست طبیعی برای کاهش آثار مخرب ناشی از فرسایش کناری رودخانه با مطالعه بر روی تاثیر رس بر تغییرات میزان فرسایش کناری می باشد. برای نیل به اهداف این پژوهش، آزمایش هایی با استفاده از یک مدل آزمایشگاهی به طول تقریبی 14 متر، عرض 90 سانتی متر و عمق 50 سانتی متر، اجرا شد. نتایج حاصل از اجرای این آزمایش ها نشان دهنده تاثیر بسزای رس در کاهش فرسایش کناری رودخانه و کاهش عمق و ابعاد آبشستگی در طول پروفیل دیواره می باشد. با افزایش مقدار درصد رس مصالح چسبنده، عمق آبشستگی در پروفیل دیواره، روند رو به کاهش را در پی دارد. به طوری که این رقم در مصالح با رس 7.5 درصد تقریبا به صفر رسیده است. عمق آبشستگی در ابتدای دیواره با افزایش چسبندگی مصالح ناشی از افزودن رس بنتونیت تا 7.5 درصد، نسبت به مصالح فاقد رس حدود 97 درصد کاهش یافته است و در ابتدای دیواره در مصالح با رس 7.5 درصد میزان کنش رخ داده، بسیار ناچیز است.