شاخص آلودگی مخاطره آمیز: راهکاری یکپارچه به سوی تعیین مخاطره آلودگی فلزی در رسوبات

بر خلاف شاخص های فاکتور جابه جایی MF و کد ارزیابی ریسک RAC که آن ها نیز نقش پیوندهای فلزی را در تفسیر آلودگی لحاظ می کنند، در شاخص جدید مستقیما سهمی از مخاطره به فازهای احیا شونده و اکسید شونده داده شده است که این مسئله در هیچ یک از دو شاخص مذکور دیده نشده است. به بیان دیگر در شاخص جدید پیوندهای فلزی که به شکل بالقوه قابلیت رهاسازی فلز در محیط را دارند نیز با تخصیص وزن های جداگانه در تفسیر مخاطره آلودگی موجود دخالت دارند. این مشخصه شاخص جدید امکان تفسیر واقعی آلودگی موجود فلزی به ویژه هنگامی که بخش چشم گیری از غلظت همه فلز در فازهای احیا شونده و اکسیدشونده جمع شده است را ممکن می سازد. وابستگی نبودن سطح مخاطره به غلظت کل در شاخص جدید سبب می شود تفسیری از مخاطره در سطوح مختلف غلظت کل ارائه شود. علاوه بر این توانایی شاخص در تفسیر مخاطره آلودگی فلزی فارغ از منبع تولید اعم از انسان ساخت و طبیعی نداشتن قطعیت های ناشی از تفکیک این دو نوع آلودگی را نیز کاهش می دهد.