کاربرد اصول دانش طراحی اقلیمی در طراحی فضاهای شهری با تاکید بر آسایش حرارت- تحقق طراحی و نتایج از پروژه سهیل

این پژوهش در برگیرنده چگونگی بهره گیری از اصول دانش طراحی اقلیمی در خلق فضاهای شهری بر پایه تامین آسایش حرارتی است. این پژوهش بر طراحی سایت سهیل در منطقه 19 شهر تهران با سنجش عملکرد طراحی در محدوده خرد مقیاس با شبیه سازی در مدل سه بعدی خرد اقلیم ENVI-met® انجام گرفت. مقایسه نتایج مدل سازی و شبیه سازی خرد اقلیم مولفه های دمایی در شاخص های دمای پتانسیل و دمای تابشی نشان داد که محدوده خرد اقلیم خلق شده ناشی از طراحی، به کاهش اوج دمای محیط در طول روزهای تابستان تا بیش از 10 درجه سلسیوس کمک شایان توجهی می کند؛ این درحالی است که شرایط آسایش در حد چشمگیری بهبود یافته است. همچنین، در بررسی شرایط زمستان مشاهده شد که مقدار دمای موثر در محدوده کاربری های مورد نظر، به سبب بهره مندی از جذب و ذخیره انرژی تابشی خورشیدی تحت تاثیر نوع طراحی، به بیش از 15درجه سلسیوس در هنگام ظهر رسید؛ در حالی که در این فصل از سال، متوسط دمای بیشینه حاکم بر محیط 9 درجه سلسیوس بود. نتایج پژوهش، بر لزوم رویکرد علمی به کاربرد و استفاده از دانش طراحی اقلیمی در جزئیات سبک و الگوی شهرسازی و معماری ایران تاکید می کند.