مدلسازی عامل مبنای راهبری در فضای شهری بر اساس مولفه های درک مکانی انسانی

حرکت در محیط، فعالیتی جدا نشدنی از زندگی روزمره انسان است. ما نیاز داریم که خود را در محیط توجیه کنیم و در زمان مناسب به مقصد موردنظر خود برسیم. این امر گاه با کمک تسهیلات راهبری مانند نقشه، و گاه با توسل به ادراک مکانی صورت می گیرد. در این مقاله، براساس مبانی علمی ادراک مکانی انسانی، مدلی برای شبیه سازی نحوه تشکیل و توسعه دانش مکانی ارائه گردیده و به روش عامل مبنا پیاده سازی شده است. در این مدل با هدف نمایش ملموس تر فرآیند ذهنی انسان به هنگام مشاهده و ادراک محیط اطراف، یک ماتریس برای هرکدام از نقاط تصمیم گیری درنظر گرفته شده که مولفه های آن، بیانگر شناخت فرد از محل و ارتباط آن با نقاط همسایه می باشد. در این مدل مراحل مختلف ادراک انسان شامل چگونگی ذخیره سازی اطلاعات مکانی، چگونگی یکپارچه کردن و ارتقاء دانش مکانی و چگونگی بازیابی این دانش برای امر راهبری از دید یک عابر پیاده در فضای شهری، تشریح شده است. این امر می تواند در راستای به خدمت گرفتن ابزار تکنولوژی به شکلی سازگارتر با ادراک مکانی انسانی مورد استفاده قرار گرفته و محیط های گوناگون را براساس اهداف موردنظر، جهت تصمیم گیری بهتر انسان بهینه نماید. این مدل سازی، این امکان را به وجود می آورد که بتوان پیچیدگی های تصمیم گیری انسان در زمان مسیریابی را، برای رسیدن به سطحی قابل کنترل، کاهش داد.