مقایسه اثرات زنجبیل و کورکومین در درمان سندرم قبل از قاعدگی

اغلب زنان در سنین باروری سندرم قبل از قاعدگی (PMS) را تجربه می کنند. روش های مختلفی برای درمان این سندرم مطرح شده و مصرف گیاهان دارویی یکی از این روش ها است. این مطالعه با هدف تعیین تاثیر زنجبیل و کورکومین بر شدت علایم سندرم قبل از قاعدگی انجام شد.
در این کارآزمایی بالینی دو سو کور، 105 نفر از دانشجویان دارای علایم PMS به صورت تصادفی به گروه های دریافت کننده زنجبیل، کورکومین و دارونما تقسیم شدند. شرکت کنندگان از هفت روز قبل از قاعدگی تا 3 روز پس از قاعدگی به مدت 3 سیکل، روزانه دو کپسول دریافت کردند و شدت علایم خود را توسط پرسشنامه ثبت روزانه شدت مشکلات (DRSP)، ثبت نمودند. داده های قبل از مداخله و 1، 2 و 3 ماه پس از مداخله توسط آزمون های آنالیز واریانس اندازه گیری های مکرر و تی مستقل تجزیه و تحلیل شدند. جهت تجزیه و تحلیل از نرم افزار SPSS ویرایش 18 استفاده شد و (05/0>P) معنی دار تلقی شد.
میانگین شدت علایم سندرم قبل از قاعدگی قبل از مداخله در سه گروه مشابه بود](7/30±2/110 در گروه زنجبیل، 1/39±6/103 در گروه کورکومین و 65/44±7/106 در گروه دارونما)79/0=[P، اما پس از مداخلات تفاوت های معنی داری بین گروه ها وجود داشت](4/33± 06/47 در گروه زنجبیل، 6/11±74/29 در گروه کورکومین و 7/48±106 در گروه دارونما) 0001/0[P˂. همچنین تفاوت معنی دار بین اثرات زنجبیل و کورکومین وجود داشت (008/0P=).
زنجبیل و کورکومین در کاهش شدت علایم خلقی، جسمانی و رفتاری سندرم قبل از قاعدگی موثرند و اثر کورکومین بیشتر از زنجبیل است. نتایج مطالعه حاضر زنجبیل و کورکومین را به عنوان درمان سندرم قبل از قاعدگی پیشنهاد می کند.