اثر یک برنامه تمرینی 18 جلسه ای بر نیمرخ های چربی و لیپوپروتئین های خون موش های صحرایی ماده

هدف اصلی این پژوهش، بررسی تاثیر 18 جلسه تمرین پیشرونده تداومی هوازی بر نیمرخ چربی های خونی در موش های صحرایی نژاد WISTAR بود. بدین منظور پس از مطالعه مقدماتی و همچنین آشنایی با نحوه فعالیت روی نوارگردان، 32 سر موش ماده چاق مسن به صورت تصادفی به گروه های کنترل پیش آزمون، کنترل پس آزمون، تداومی پیش آزمون و تداومی پس آزمون (هر گروه شامل 8 سر موش) تقسیم شدند. آزمون K-S تفاوت معنی داری را در وزن پایه گروه ها نشان نداد. آزمودنی ها در دوره پژوهش در محیطی با دمای 2 ±22 درجه سانتیگراد، رطوبت 5 ±50 درصد و چرخه روشنایی به تاریکی 12: 12 ساعت در قفسه های انفرادی 15 * 15 * 20 سانتیمتر نگهداری شدند. گروه کنترل پس آزمون در کل دوره پژوهش درون قفسه ها نگهداری شدند، درحالی که گروه تجربی تمرینات تعیین شده را انجام می دادند. گروه های کنترل و تجربی پس آزمون پس از 18 جلسه (تمرین هوازی) با شرایط کاملا مشابه کشته شدند. از آزمون کولموگروف – اسمیرنوف، آزمون t و آزمون ANOVA برای بررسی اختلاف بین گروهی حاصل از آزمایش ها (پیش آزمون، پس آزمون)، LSD و شفه برای تعیین آنکه اختلاف در کدام مرحله و گروه تمرینی وجود دارد، استفاده شد. نتایج نشان داد که تغییرات درون گروهی مقادیر HDL-C، LDL-C، TC و TG گروه تجربی بین پیش آزمون و پس آزمون از نظر آماری اختلاف معنی داری دارد. همچنین تغییرات بین گروهی مقادیر LDL-C، HDL-C و TG گروه کنترل با گروه تجربی پس از 18 جلسه تمرین تداومی هوازی اختلاف معنی داری را نشان می دهد، اما تغییرات بین گروهی TC و وزن از نظر آماری معنی دار نبود. بررسی نتایج تحقیقات نشان داد اجرای یک برنامه ورزشی مناسب مانند برنامه تمرینی مورد استفاده در این تحقیق، با تغییر در ترکیبات بدن از جمله کاهش مقدار چربی (افزایش HDL-C، کاهش LDL-C، TC و TG)، موجب کاهش بروز حمله قلبی می شود.