اثر تغییر ترکیبات محیط کشت و عامل های محیطی در الگوی رشد و تشکیل بیوفیلم توسط Mycobacterium marinum CCUG 20998

مایکوباکتریوم مارینوم، مایکوباکتریومی غیر توبرکلوزیس است که به کندی رشد می کند. این ارگانیسم در ماهی ها، گرانولومای منتشره را به وجود می آوردکه سل ماهی نامیده می شود. تغییر در ترکیبات محیط کشت و شرایط محیطی موجب تغییر الگوی رشد و تشکیل بیوفیلم در این باکتری می شود. هدف از این مطالعه، ارزیابی تغییرات در ترکیبات محیط کشت و عامل های محیطی بر الگوی رشد و تشکیل بیوفیلم توسط مایکوباکتریوم مارینومCCUG 20998 است. مایکوباکتریوم مارینوم در محیط کشت میدلبروک 7H9 با غلظت های مختلف ترکیبات محیط کشت داده شد. این محیط کشت شامل توئین 80 (1/0، 2/0، 3/0، 4/0، 5/0 و 6/0 درصد حجمی/ حجمی)، اولئیک آلبومین دکستروز کاتالاز (4، 8، 12 و 16 درصد حجمی/ حجمی) و گلیسرول (30، 35، 40، 45 و 50 درصد حجمی/ حجمی) است. تغییر در الگوی رشد و تشکیل میزان بیوفیلم ارزیابی شد.
نتایج نشان دادند که بیش ترین میزان رشد در غلظت 4/0 درصد توئین 80 رخ می دهد. تغییر غلظت اولئیک آلبومین دکستروز کاتالاز تاثیر چندانی بر روی رشد این باکتری ندارد. کاهش گلیسرول به میزان در خور توجهی موجب کاهش رشد می شود. بیش ترین میزان تشکیل بیوفیلم هنگامی است که در محیط کشت توئین 80 و اولئیک آلبومین دکستروز کاتالاز وجود نداشته باشد و غلظت گلیسرول 35 درصد باشد.
بر اساس نتایج به دست آمده، توئین 80 و گلیسرول در ترکیبات محیط میدلبروک 7H9 بر رشد مایکوباکتریوم مارینوم CCUG 20998 بهترین اثر را دارند؛ اما در مقایسه اولئیک آلبومین دکستروز کاتالاز اثر مهمی بر روی رشد نمی گذارد و از آن جا که این ترکیب گران است، می توان آن را از ترکیبات محیط کشت حذف کرد.