بررسی عناصر ادبیات اقلیمی در داستان های کوتاه مارون عبود

ادبیات اقلیمی به عنوان شاخه ای از ادبیات که به بیان شاخصه های جغرافیای طبیعی و انسانی منطقه خاصی می پردازد، در ادبیات اکثر کشورها از جمله ادبیات عربی از جایگاه ویژه ای برخوردار است. مارون عبود به عنوان یکی از اقلیم نویسان معروف در لبنان با اتکا بر حال و هوای بومی و جغرافیایی زادگاهش، ادبیات اقلیمی را به مرتبه مهمی رساند. در این پژوهش با اتکا بر روش توصیفی تحلیلی، عناصر ادبیات اقلیمی در «داستان های کوتاه» مارون عبود و هدف نویسنده از بکارگیری آن ها بررسی شد. ازآنجایی که مارون عبود در داستان های کوتاهش به منطقه جبیل و روستاهای آن وفادار بوده است، عناصر داستان های کوتاه وی در بیشتر موارد، برگرفته از محیط پیرامون نویسنده می باشد که در آن رشد و نمو یافته است. هدف نویسنده از کاربست عناصر اجتماعی و فرهنگی، نقد فئودال های مذهبی نصرانی و فئودال سیاسی حاکم بر جامعه است. همچنین مارون عبود برای برون رفت از مسئله ای به نام تهاجم فرهنگی غرب و فراموشی فرهنگ های بومی و سنتی منادی بازگشت به فرهنگ های اصیل و بومی است.