تاثیر مصرف آسپرین در طی بارداری بر وزن جنین و وزن جفت و تغییرات هیستوموفومتریکی معده ی جنین موش های صحرایی

باتوجه به مصرف بالای آسپیرین جهت تسکین درد و عارضه شایع زخم معده ناشی از آن و اثرات احتمالی سوء آن بر جنین، در این تحقیق اثرات هیستومورفولوژی آسپیرین بر بافت معده جنین های رت مورد بررسی قرار گرفته است.
در این تحقیق تجربی 30 سر موش رت باردار در شش گروه مساوی شامل: گروه شاهد و گروه شم و چهار گروه تجربی که آسپیرین را با دوزهای mg/kg 75، 100، 200 و 300 به صورت گاواژ دریافت نمودند، تقسیم شدند. در روز 20 بارداری مادران کشته شده و جنین ها و جفت ها مورد ارزیابی مورفولوژیک قرار گرفتند. معده جنین ها را خارج کرده و پس از فیکساسیون، پردازش، مقطع گیری و رنگ آمیزی هماتوکسیلین-ائوزین مورد بررسی هیستومورفومتری قرار گرفتند.
از بررسی ظاهری جنین ها هیچ گونه ناهنجاری در تمامی گروه های مورد مطالعه مشاهده نشد. میانگین وزن جنین، جفت و طول سری-دمی در گروه تجربی با دوز mg/kg100 آسپرین نسبت به گروه های شم و شاهد افزایش معناداری داشت. نتایج افزایش معناداری در میانگین ضخامت لایه زیرمخاطی در هر دو بخش پوشیده با دو نوع اپیتلیوم مطبق سنگ فرشی شاخی و استوآن های ساده معده جنین ها در گروه های تجربی mg/kg 200 و 300 آسپرین در مقایسه با گروه های شم و شاهد مشاهده شد.
طی مطالعه انجام شده هیچ گونه ناهنجاری ظاهری در جنین ها مشاهده نشد، ولی بررسی های هیستولوژیک نشان داد که مصرف دوزهای بالای این دارو موجب افزایش معنا دار ضخامت لایه زیرمخاط در هر دو بخش شاخی و غده ای معده جنین ها شده است.